Aan de hand van onderstaande drie vragen zal ik proberen iets over mezelf te vertellen. Dit biedt voor zowel de lezer als voor mezelf helderheid over m'n eigen referentiekader, waardoor ik mijn ervaringen en interpretaties beter in perspectief kan plaatsen.

​

Ik heb dit gedaan (in eerste instantie) in opdracht van de interdisciplinaire leerlijn 'Samenleving 2.0' van het honoursprogramma; het was de eerste opdracht om iets over jezelf en je achtergrond te vertellen.

​

​

• Waar kom je vandaan? 

• Welke ‘boodschap’ heb jij meegekregen?

• Door wie / waardoor ben je beïnvloed?

​

Allereerst zal ik vertellen waar ik vandaan kom. Ik kom van deze aarde, uit het land Nederland en ben door mijn moeder ter wereld gebracht in het Diaconessehuis te Groningen, op 25-02-1993. Mijn moeder was en is een ontzettend warme, sociale en gastvrije vrouw. Iemand die thuis een restaurant voor vrienden organiseert, daar zoveel plezier ervaart dat 'verlies draaien' wordt gezien als winst. Ze werd geboren in het waterrijke Giethoorn, ook wel 'Hollands Venetië', een toeristisch dorp, waar men ofwel boerde, ofwel 'in dienst' leefde van de bezoekers. Mijn moeder deed met haar gezin vooral dit laatste en kreeg op deze manier hospitaliteit met de paplepel ingegoten. Ze studeerde aan de sociale academie in Groningen voor kleuterleidster en deed nog een opleiding als secretaresse. Uiteindelijke belandde ze als educatief medewerkster op de tuinen van het Natuurmuseum Groningen. Hier nam ze kinderen mee in de natuur en haar eigen fantasiewereld, twee dingen uit haar jeugd waar ze stevig aan vasthield. Dit deed ze, tot ze werd 'wegbezuinigd' en het romantische beeld een beetje in elkaar stortte.

​

Mijn vader, een beeldend kunstenaar uit Groningen die eerst de MTS heeft gedaan en vervolgens grafische vormgeving aan Minerva, was ook bij de geboorte. Mijn vader was en is een hele nieuwsgierige en leergierige man, met een scherpe en kritische blik. Een creatief denker, die zich verzette tegen de commercie. Hierdoor is hij nooit heel succesvol geworden, maar wel gelukkig. Mijn ouders gingen na mijn geboorte vrij snel uit elkaar en mijn vader kreeg op een gegeven moment een andere vriendin, met wie hij nog twee kinderen kreeg; Mats en Lena. Ik was 16 toen de eerste geboren werd, dus dit bracht uiteraard verwarring en aanpassing met zich mee.

​

Ik heb hier twee personen beschreven die mij ten eerste zeer liefdevol hebben opgevoed. Aangezien ik grotendeels het enige kind was, kreeg ik veel aandacht en ruimte om me te ontwikkelen. Als je me vraagt waar ik vandaan kom, dan zal ik dat als eerste noemen. Maar opgroeien met gescheiden ouders, geen broers of zussen (als steun of rolmodel hebben), op late leeftijd toch nog de ruimte en aandacht moeten delen met twee hele jonge mensjes, etc., zorgt ervoor dat je op een bepaalde manier gevormd wordt. Ik denk bijvoorbeeld dat ik hierdoor erg prestatiegericht ben en de lat altijd (soms te) hoog leg. Uiteraard heeft elke eigenschap voor- en nadelen, dus ontevreden ben ik zeker niet. Verder heb ik verteld dat mijn ouders allebei wel gestudeerd hebben, maar niet echt een carriere hebben gehad. Ze hebben nu beide een uitkering, gaan beide richting de 60, hebben dus al jaren veel te maken met allerlei instanties die hen in een bepaalde positie van de maatschappij willen dwingen. Mijn ouders zijn in veel opzichten verschillend, maar ze zijn gelijk wat betreft hun positie in de maatschappij; vrij alternatief, anders, ze staan er niet midden in.

​

Even terug naar mijn geboorte. Toen ik gezond en wel mijn eerste teug zuurstof opnam, was iedereen opgelucht. Toen begon ook voor mij het avontuur, zoals ik hierboven beschreven heb. Mijn ouders hadden geen "sterke" positie in de maatschappij, hoewel ik hun kwaliteiten altijd duidelijk zag. Ik was zelf een makkelijk en sociaal kind, dus ik werd best geliefd door veel mensen, maar toch werd ik op een gegeven moment wel eens gepest. Ook ik wist toen al hoe het voelt om 'er buiten te vallen.' Na veel aanmoediging op toneelavonden van de basisschool ging ik op toneel. Hier leerde ik verschillende rollen en denkkaders aan te nemen, waardoor ik me beter kon verplaatsen in anderen en mezelf ook beter wist te redden als een soort kameleon die zich continu aanpast.